Ýnsanlar, Allah’ýn Habibine müþtehak olanlar Allah’ýn Habbine aþýk olanlar bu dünyada öyle güzelliklere namzettirler. O’na ne kadar tabii olurlarsa, O’nun emrini ne kadar tutarlarsa, onun yoluna ne kadar doðru dürüst sýdk ile giderlerse bu manevi hallere muvaffak olabilirler.Cenabý Hakk cümlemize nasibi müyesser eylesin.Bir ayeti kerimede cenabý hak buyuruyor ki “bir gece habibimi davet ettim.Cebrail’i gönderdim,o da gitti aldý, mescidi haramdan mescidi aksaya götürdü.” Bu ayeti kerimeye inanmayanlar, olur mu böyle diye þüphe edenler imandan çýkar kafir olur. Peki nasýl inanacaðýz. Cenabý Resulallah ne ile gitti? Cesedi ile Ruhu ile beraber. Eðer sýrf mana aleminde, ruh aleminde olsaydý zaten nice insanlar ne güzel rüyalar görür.Rüya aleminde nerelere giderler.Esas burada hakkýn kuvveti, kudreti, Cenabý Hakk’ýn  arzu ettiði bir þeyi bir anda yapmaya kudreti yettiðini hiçbir zaman bir mümin asla “vekella” dedikleri þüphe etmemesi lazým.Kudret sahibi dilerse biranda bizi alýr þimdi arþý alaya götürür.Dilerse hepimizi bu anda toprak eder. O diledi bizi bu þekle soktu, bize ömür verdi, onun dileði ile onun arzusu ile bize bu gece burada toplanmayý nasip etti. Her þey onun kuvveti ile kudreti ile; imaný olmayan aklýný kullanýr onun için kendi ensesinde arkasýnda ne var olduðunu göremez, çünkü aklý ile yürür. Onun için miraç sýrf mana ve Hakk’ýn kudretidir. Nasýl zuhur etti nasýl tecelli etti ?

Hepiniz biliyorsunuz ki Cenabý Resulullah (sav) Mekke-i Mükerreme’de 10 sene Ýslam dinini neþretmekle meþgul idi. Fakat çok az bir kimseler iman edip onun dinine girdiler. Hz.Ömer ile müslümanlar 40 kiþi olduklarý zaman, çok kiþi oldular diye namazý aþikar kýlmaya baþladýlar.Hergün gelin, iman edin, azaba dücar olmayýn, yalvardýðý halde , aðladýðý halde Allah’ýn emrini teblið ettiði halde onlar onunla alay ediyorlardý,sihirbaz diyorlardý, yobaz diyorlardý,büyücü diyorlardý,mecnun diyorlardý.Hatta yanaþmak isteyenleri bile ondan uzaklaþtýrmak için her türlü vesveseleri yapýyorlardý.Nihayet bir gün azatlýsý Zeyd bin Haris onun manevi evladýna efendimiz buyurdu
”Ya zeyd gel seninle tahife gidelim.Belki orada bizi duyanlar olur.Belki inananlar olur.Dinimize girenler olur. Kalk gidelim seninle .”
Kalktýlar gittiler tahife.
Günlerce orada halký dine davet ettiler. Ennihayet tahif halký
“Yeter artýk! Seni mi dinleyeceðiz,niçin geldiniz” dediler ve gençleri kýþkýrttýlar. Gençler kalktý taþlarla Efendimizi,Zeydi taþlayarak kovaladýlar Tahif’ten. Bir kiþi bile inanmadýðý halde ayaklarý kan revan içinde Tahif’ten ayrýldýlar. Tahif’ten çýktýklarý zaman bir gölgede hem o kanlarýný temizliyor, hem üzüntüsünden aðlýyor, hem acý içinde kývranýyor ve “Yarabbi bunlara azab etme,belki onlarýn neslinden iman edecek kimseler gelir.” Diye dua ediyor. Yani bu kadar eza cefa hakaret edildiði halde onlara beddua etmedi rahmet Peygamberi. Böyle ýzdýrap içinde Mekke-i Mükerremeye geldiler. Geldiler amma henüz güneþ batmamýþtý,henüz daha karanlýk olmamýþtý.O yüzden Mekkeye giremiyorlardý, korkuyorlardý. Neden? O kafirler onlarý görecek, taþlayacaklar belki de öldürecekler. Çok dikkatlice dinlemeniz ve bunu düþünmeniz lazým.Hakkýn yanýna hayal ile varýlmaz.O ki iki cihan serveri bir anda uçar giderdi, bir dua ile onlarý helak ederdi. Fakat bu zahmeti eziyeti çekiyordu Neden? Allah’ýn yanýnda ruðbeti yükselsin diye. Biz birazcýk dua ettik mi her þeyimiz rahat olmasýný istiyoruz. Kimse bizim aleyhimizde bulunmasýn,herkes bize itaat etsin, herkes bize sevgi göstersin Aman þahým desinler istiyoruz.Neden? birazcýk Allah dedik. O ki iki cihan serveri bunlarý çekmiþtir.Ah dememiþtir. Fakat dikkat edin . O ki iki cihan serveri bekliyor gece olsun ondan sonra Mekkeye girecek neden? Kafirler görüpte ona eza ve cefa etmesinler diye. Evet beþeriyetin iktizasý budur. Burasý çilehane peygamberin çilesini çekmeyen onun yanýna rahat rahat varamaz.Elbette seni kýnayacaklar,hiç suçun yokken hertürlü iftira edecekler, hakaret edecekler eðer sende iman varsa hele hele ona aþýk oldunsa hele hele ona baðlý olmuþsan kimse seni beðenmeyecek kimse sana selam vermeyecek. Her türlü hanelerde senin gýybetini yapacaklar, alay edecekler. Evet onun yolu budur. Hakkýn hakikatin yolu budur. Eðer ibadetinde  karþýlýk istiyorsan dünya için, zaten Allah dünyada sana vereceðini vermiþtir.O razzak-ý alemdir ve seni aç býrakmaz. Fakat ahirette onlarýn yanýnda olmak istiyorsan onlarýn çektiðinin binde birini çekmek lazým. Nihayet gece oldu, karanlýkta haremlerin diplerinden sakýna sakýna halasýnýn evine geldi.Ümmü Hani dedikleri, ebu talibin ablasýydý.Ebu talib te efendimizin amcasaydý.Abdullah, ümmü hani den çok küçüktü.Küçük kardeþin oðlu Muhammed Mustafa sav.kapýyý týkýrdattýlar.Çýktý baktýki
-hala biz geldik.
-Sefa geldiniz hoþ geldiniz.ne iyi yaptýnýzda geldiniz?fakat ne çare haberim yoktu biþeycik hazýrlayamadým size yemek ikram edeyim

-Hala bizim gayemiz arzumuz yemek içmek deðildir.sen bize sýðýnacak bir yer göster biraz istirahat edelim,Çünkü üzüntülüyüz, açýz, yorgunuz, korkuyoruz.

-Mademki siz bana sýðýndýnýz geçin odaya istirahat edin. Ben sizi inþallah korurum.

 diyor.o kadýncaðýz beline kýlýcý baðladý, resulullaha bir zarar gelmesin diye bütün gece evin etrafýný dolanýyor, nöbet tutuyordu. Resulullah (sav) gecenin üçte ikisi geçtikten sonra dalmýþ hasýrýn üzerinde mahzun, mükedder, aðlýyor ve nihayet Cenabý Hakk Cebrail (as)’ yi gönderiyor. Geldi Cebrail (as) baktý ki resulullah orada mýþýl mýþýl uyuyor. Onu uyandýrmak, rahatsýz etmek istemedi. Fakat ne yapsýn hakkýn bir emri var onun için yavaþcacýk kalktý ayaðýnýn altýný öptü.ayaðýnýn altýný öpünce Cenabý Resulullah efendimiz uyandý, gözlerini açtý Cebrail insan suretinde gelmiþti onu görür görmez tanýdý.
-Hayýr ola karýndaþým Cebrail niye geldin ? Yoksa ben rabbýma karþý bir hatamý iþledim?Bir azarmý iþiticem rabbýmdan.? Ben böyle bir þey yapmak istemedim ya Cebrail çabuk haber ver bana.Niçin geldin.?

-Ya resullullah hayýr.rabbýn seni mahzun görünce dayanamadý.hasýrýn üstünde tenini yapýþtýrmýþsýn yatýyorsun,o üzüntünü hafifletmek için Cenabý Hakk seni davet ediyor.yanýna çaðýrýyor. Misafir etmek istiyor.

    Hemen kalktý Cebrail asyi alýp haremi þerife geldiler. Haremi þerife geldikleri zaman Cenabý Cibril cennet-i alâ dan bir leðenle bir ibrik su getirdi. O zamana kadar abdestin þekli bilinmiyordu. Cebrail as Cenabý Resulullah efendimize nasýl abdest alacaðýný öðretti. Abdestini tamam ettikten sonra Cenneti alâdan Burak isminde bir binek getirmiþti. “Ya Resulellah artýk bu  Buraka bin”.Tac ve hulle getirmiþti. Tacýný baþýna koydu. Onun için taç evliyaullahýn baþ tacýdýr.resulullahýn giydiðidir.Kimki tac aleyhinde bulunursa dili kurur.evliya kisvesidir.enbiya kisvesidir. Yaprak üstünde Cebrail as getirmiþtir.Altýn yaprak üstünde tacý. Taca hürmet göstermeyen resulullaha hürmeti yoktur. Þaka yok .neye kýymet verirsen Allah sana oradan tecelli eder. Evliya kisvesi.isterse biz bez parçasý olsun.En nihayet buraka binecek

Burak dedi ya Resulallah ben bindirmem seni.
-Neden ya Burak
-Benimde bir ahdim var eðer bana söz verirsen cenneti ala da benimle beraber dolaþacaksan dünyada da benim üstüme binmene razý olurum.

-Mademki muradýn budur kabul ettim ey Burak cenneti alada senin sýrtýna bineceðim öyle dolaþacaðým.

Nihayet Burak’a bindikten sonra Cebrail as. Bir anda geldiler mescidi aksaya. 124 bin peygamber hazýr olduðunu gördü saf saf baðlamýþlar birisi imam olsun. Cenabý resulullah Baba Hz.Adem as ’ a dediki
-sen bütün peygamberlerin babasýsýn beþeriyetin babasýsýn geç sen imam ol.
-Hayýr
dedi ben o mihraba layýk deðilim. Çünkü benden  zelle sadýr oldu.buðdayý yedim. Nihayet ikinci babamýz Nuh as’a müracaat ettiler.Hayýr dedi bende geçemem o mihraba dedi. Ýbrahim (as)ye  herkes bir mazeret buyurdu. Ennihayet sen hatemül enbiyasýn Allahýn habibi ve resulusun bu mihrab sana layýktýr. Biz sana tabii olacaðýz. Ya Muhammed geç artýk.Yol açtýlar.cenabý resulullah efendimiz mihraba geçti Cebrail as kamet getirdi. Orada iki rekat namaz kýldýlar. Bütün enbiya ona tabii oldu. Namazdan sonra mualla taþýnýn üstüne gelip tekrar Burak’a binip Cebrail (as) aldý semavattan yukarýya götürdü. Ýþte o anda o mualla taþý denilen bir oda büyüklüðünde bir taþtýr. Onun üzerinde resulullah hareket ettikçe taþta hareket etti.en az 5 metre yüksekliðe yükseldi o taþ. Yükselince “Dur ya mübarek” dedi.dur ya mübarek deyince o taþ muallakta kaldý. Yakýn tarihlere kadar gidenler görüyorlardý.fakat gördükleri zaman bir taþýn muallakta durduðunu insan aklý bir ayva çekirdeði kadar.bu nasýl olur diye akýllarýný kaybediyorlar.Olur mu böyle þey ? Allah’ýn kuvvetini, kudretini, idrak etmekten aciz bizim gibi kullar. Koskoca dünyayý top gibi durmadan yuvarlýyor. Nice yüzbin alemleri Cenabý Hakk kudret sahibi durmadan döndürüyor.bizleri iki ayakta durduruyor. O taþý nasýl durduðunu tahayyül ederekten sapýtýyorlar, deliriyorlar. O yüzden bazý kýsa akýllarýn aklýndan olmasýn diye etrafýný taþlan ördüler. Fakat yine insan dikkatlice baktýðý zaman muallakta olduðunu görür.

Evet efendimizin miracýný böyle kestirme kýsa kýsa yoldan biraz anlatmak yoksa efendimizi miracýný tam layýký vechiyle anlatmaya kalksak 24 saat durmadan konuþsak yine anlatamayýz, bir nebze anlatmýþ oluruz. Nihayet oradan Cebrail.as aldý ileri götürdü.birinci kat sema, ikinci kat sema, üçüncü kat sema, dördüncü, beþinci altýncý, yedinci kat sema. Herbir katta bulunan peygamberler ile hasbýhal etti.Hoþ geldin dediler. Melekler ikramda bulundular. Herbir peygamberden bazý iltifatlar görerek böyle ilerliyordu. Nihayet sidretil müntehaya geldikleri zaman Cibril-i Emin ya Resulullah kusura bakma benim makamým burasýdýr ben daha ileri gidemem. Eðer ben bir zerre kadar ileri gidersem baþtan ayaða kül olurum yanarým fakat sana buradan sonsuza kadar her yer serbesttir, ya Resulallah gidebilirsin gezebilirsin.”

       Cebrail kendi makamýna çekildiði zaman orada refref denilen bir binek o (dünyadan getiren Burak deðil).Refref denilen bir binek bazý tasavvuf ehli demiþlerdir ki o Refref denilen þey Cenabý Resulullah’ýn içindeki Allah’a karþý olan muhabbetinden meydana gelen bir varlýktýr. Yani Cenabý Hakk’a aþkýndan meydana gelen bir binek, bir varlýktýr. Onun için bu iþaret nedir? bir binek istiyorsak. Yýldýrým gibi sýrattan geçmeye, cehennemden uzak tutmaya. O muhabbet ile gönlümüzde bir Burak, bir refref yapmamýz lazým.yani Allah’ýn  gayrisinden uzaklaþmamýz lazým o manadadýr. O zaman ne olur?

Ref olup ol þaha yetmiþ bin hicap
Nuru tevhid berrinden açtý nikap

O nuru tevhid hakkýn birliði. Fakat öyle bir yere geldi. Ne zaman var, ne mekan var, ne ses var, ne seda var. Ne sen var, ne ben var.hayretler içinde soruyorlar ya Resulullah orasý nasýl bir hal idi. Ne renkti ? rengi sarýmtýrak bir renk fakat o kadar latif, o kadar hafif, o kadar leziz, insan o renge baktýkça gönlü geniþliyor. Sanki iki cihaný içine sýðdýracak kadar rahat bir hale giriyor. O zaman selam verdi her zaman anlattýðým gibi nasýl selam vereyim rabbýma. Onun için aklýna geldi Ettehýyyatü lillahi vesselevatü vettayyibat. Selam ver di rabbýna .cenabý hakk cevaben “esselamu aleyke eyyühennebüyyü ve rahmetullahu ve berekatuhu”
“esselamu aleyna ve ala ibadillahissalihin”

ya habibim sen burada garib iken yapayalnýz kamýþ iken ben senin selamýný münferit olarak aldým. Ya sen niye Salih kullarýný ümmetinide anýyorsun.”
“ Yarabbi onlar benim üzerime yapýþmýþtýr. Ben onlarsýz olamýyorum. “
dikkat edin çok ince noktalar var. O anda bile bütün varlýklar dile geldi. Bütün meleküt alemi dile geldi
“eþhedüenlailahe illallah ve eþhedüenne muhammeden apduhu ve habibuhu ve resuluhu” .

o anda resulullah efendimiz rabbýna karþý yürümek istedi fakat ayaðýnda nalýnlar vardý nalýnlarýný çýkarmak istedi. Çünkü musa as ne zaman  cenabý hak ona aðaçtan tecelli etti.yaklaþ bana ya musa dedi.fakat dedi nalýnlarýný çýkar öyle bana yaklaþ.çünkü burasý mukaddes bir yerdir. Cenab-ý Resulullah bunu unutmamýþtý. Onun için edebe riayet ederekten hata iþlemesin diye nalýnlarýný çýkarmak istedi. Cenabý Hakk dediki “ya habibim nalýnlarýný çýkarma.evet sen benim habibimsin o kelimimdi , senin nalýnlarýnýn tozu benim arþý alama þeref veriyor.”

Böyleyken rabbýma yakýnen geldim diyor.onunlan görüþtüm. Geçmiþteki olan olaylarý cenabý hak bana tarif etti.gelecekteki olacak halleri bana beyan etti. Fakat efendimizin öyle bir hale girmiþtiki yani tekrar geri dönmeyi aklýndan geçirmiyordu. O zaman Cenabý Hakk hatýrlatmak istedi. Dediki “ya habibim.biliyorum sen tam bana kavuþmuþsun.benden ayrýlmak istemiyorsun.fakat gideceksin ya habibim git benim kullarýmý irþad et onlarý benim dinime davet et.sana uysunlar. Seninle beraber gelsinler.”

Evet onun için cenabý hakkýn emriyle cenabý resulullah sav o güzel manzaradan ve tarifi imkansýz bir lezzet, ne dil söyleyebilir, ne akýl idrak edebilir.Ne gördü nasýl gördü ne konuþtu ne dedi asla böyle bir þey anlatýlamaz . onun için evet efendimiz geldi vaktaki geldi ümmü hanýn evine baktýki henüz daha yataðý sýcacýk, soðumamýþ. Hayretler içinde sabah oldu. O hüzün o üzüntü  o ayak yaralarý hiç olmamýþ gibi gayet neþeli neþeli, kalktý haremi þerife gitti, oturdu. Ona iman edenler 40 kiþi 50 kiþi geldiler etrafýna toplandýlar. Baþladý anlatmaya “Ey benim eshabým! ben bu gece mirac ettim, cenneti, cehennemi gördüm, 7 kat semayý dolaþtým, Ýsa ile konuþtum, Musa ile konuþtum, Ýbrahim ile konuþtum. Mescidi Aksa’da onlara imam oldum.” Kafirler duydular. “Ýþte tamam, oldu bu iþ.” dediler. “Tamimiyle bu sapýttý.” Hiç böyle þey olur mu? Þimdiye kadar bir þeyler söylüyordu zaten inanmýyorduk bunlara nasýl inanalým. Hatta imaný zayýf olanlarda þüpheye düþtüler. Böyle þey olur mu? Yani hakkýn kuvvetini, kudretini, birliðini, varlýðýný, þüpheyle yaþayanlar, inanmayalar bu gibi hallere düþüyorlar. Kadiri mutlak her þeye kadirdir. Her þeyi yapar bir anda bizi arþý alaya çýkarýr. Bir anda toprak yapar. Bir andýr bizim iþimiz. Bir zelzele olur. Bir sallanýr gider. Denizde bir dalga gelir, gemi batar gider. Biz bir hiçiz fakat efendimiz hiç tereddüt etmiyor. Bu olaylarý gayet tatlý tatlý nasýl olduðunu nereye gittiðini cenabý hakk ona, inananlara neler vaat ettiðini, inanmayanlara nasýl azab edeceðini orada baðýra baðýra kafirlere, Müslümanlara, hepsine anlattý. Nihayet sözleri bitirdikten sonra bir grup Müslümanlar dinden çýktý bir grup Müslümanlar ebuebkir Sýddýk hazretlerine gittiler. “Gidelim o adam tüccardýr, hesap kitap bilir, her þeyi bilir. Herþeyi dikkatlice hesap eder. Gidelim bakalým o ne diyecek?”

Vaktaki gittiler çaldýlar kapýyý “Ya Ebubekir sen allaha inanýyormusun?” “inanýyorum.”
“Muhammedede inanýyormusun” “amenna vesaddekna lailahe illallah muhammedurresulullah”

“peki o bugün böyle böyle biþey anlatýyor. “
“onun dilinden mi dinlediniz?”
“evet ”
“doðru söylemiþtir. Ben ondan daha acayip þeyler bile bekliyorum.”

Bu bir anda kalplere kuvvet oldu yine bazý kimselerin kalpleri teþviþ içinde kaldý.
Onun için onlar bu sefer imamu ali keramallahu veche hazretlerine gittiler. “ya ali peygamberimiz böyle böyle biþey söylüyor bu imkansýz olan biþey”
Cenabý imamu ali “siz öyle düþünürsünüz. Allah düþünceyi verdi size.fakat Allah verdiði miktarda düþünüyorsunuz.onun için sonsuz bir kudrete sahip olan Allah-ý idrakten aciz kalmýþsýnýz.”
Cenabý Hak hayat, ilim,semi,basar, kudret, kelam, tekvin sýfatý zatiyesinden olan sýfatlarý size anlatmýþtý . Cenabý hak kulunu bu 8 sýfatla sýfatlandýrmýþ. Hakkýn kelim sýfatýndan kulunu ziynetlendirmiþ. Hayat sýfatýný  onun hayatýyla birleþtirmiþ.vakit ile mekan kalmadý. Basar sýfatýný kuluyla birleþti. Zaman ve mekan kalktý bir anda dünya ve mafiye her þeyi görür ve idrak eder. Böyle sýfatý zatiyesini imamý ali o Müslümanlara anlattýktan sonra  “amenna ve saddekna” dediler . “þimdi anladýk ya ali, eger biz sana gelmeseydik dinden, imandan çýkacaktýk.”

Cenabý hakk cümlemizi hertürlü fena halden fena huylardan uzak tutsun.
Tariki müstekým üzeri devam etmeyi nasip etsin.ihvanýmýzý ve ihvan olacaklarý da iki cihanda aziz eylesin